“Kull ma għamiltu ma’ wieħed mill-iżgħar fost dawn ħuti, għamiltuh miegħi” (Mt 25,40).
Għaliex dan il-kliem ta’ Ġesù hu hekk għażiż u sikwit jintgħażel bħala Kelma tal-ħajja? Forsi għax hu l-qalba tal-Vanġelu. Hu l-kliem li l-Mulej se jgħidilna meta fl-aħħar għad nidhru quddiemu. Fuq dan il-kliem se jsirilna l-aktar eżami importanti ta’ ħajjitna u għalih nistgħu nħejju ruħna jum wara l-ieħor.
F’dan l-eżami se jistaqsina jekk tajniex ikel u xorb lil min kien bil-ġuħ u bil-għatx, jekk ilqajniex lill-barrani, jekk libbisniex lil min kien għeri, jekk morniex inżuru lil min kien marid u l-ħabs… Dawn huma azzjonijiet żgħar, madankollu jiswew l-eternità. Xejn ma hu ċkejken minn dak li nkunu għamilna b’imħabba, minn dak li nkunu għamilna Lilu.
Tant hu hekk li Ġesù mhux biss kien qrib il-foqra u l-imwarrbin, mhux biss fejjaq il-morda u farraġ lill-batut, imma ħabbhom b’imħabba kbira, sa ma sejħilhom ħutu, sa ma sar ħaġa waħda magħhom b’solidarjeta misterjuża.
Illum ukoll Ġesù jkompli jkun preżenti f’min ibati inġustizzji u vjolenza, f’min qed ifittex ix-xogħol jew jinsab f’qagħda prekarja, f’min ikollu jħalli pajjiżu minħabba l-gwerer. Kemm nies madwarna qed ibatu minħabba kawżi oħra u, bla ma jitkellmu, qed jitolbuna ngħinuhom. Dawn huma Ġesù li qed jitlobna mħabba konkreta, li għandha l-ħila tivvinta “opri tal-ħniena” ġodda, li jwieġbu għal bżonnijiet tallum.
Ma nistgħu nħallu ’l ħadd barra. Jekk Ġesù jinsab preżenti f’min hu anzjan u marid, kif nistgħu ma nagħtuhx il-faraġ meħtieġ? Jekk jiena ngħallem lingwa lil tfajjel immigrant, inkun qed ngħallimha lil Ġesù. Jekk ngħin lil ommi fit-tindif tad-dar, inkun qed ngħin ’il Ġesù. Jekk inwassal it-tama lil min hu fil-ħabs, jew infarraġ lil min hu inkwetat jew naħfer lil min weġġagħni, inkun qed nibni rabta ma’ Ġesù. U kull darba mhux biss inferraħ lil ħaddieħor, imma jiena stess inħoss ferħ kbir. Meta nagħtu, naqilgħu, inħossuna mill-aktar ferħanin għax, anki bla ma nafu, inkunu ltqajna ma’ Ġesù: kif kitbet Chiara Lubich, il-proxxmu tiegħi hu bħal bieb li minnu ngħaddi biex nasal għand Alla.
L-effett ta’ din il-Kelma tal-ħajja baqa’ jidwi matul l-esperjenza kollha tagħha: “Spiċċa l-mod ta’ kif konna nħarsu lejn il-proxxmu u kif konna nħobbuh. La Kristu jinsab f’kulħadd, ma stajniex niddiskriminaw, ma setax ikollna aktar preferenzi. Warrabna kull mod kif konna nqisu l-bnedmin: jekk hux barrani jew minn pajjiżi, jekk hux xiħ jew żagħżugħ, sabiħ jew ikrah, antipatku jew simpatku, sinjur jew fqir. Kristu jinsab f’kulħadd. U kull wieħed minn ħuti hu “Kristu ieħor” (…).
“Meta bdejna ngħixu hekk indunajna li l-proxxmu kien għalina t-triq li minnha ngħaddu biex naslu għand Alla. Anzi, ħuti l-bnedmin bdejt narahom bħal bieb li minnu kien meħtieġ ngħaddi biex niltaqa’ ma’ Alla.
“Dan kollu ndunajt bih sa mill-bidu nett. Kemm konna nħossuna magħquda ma’ Alla fit-talb tagħna qabel ma norqdu, wara li nkunu ħabbejnieh il-ġurnata kollha f’ħutna l-bnedmin! Min kien jagħtina dak il-faraġ, dik ir-rabta intima ma’ Alla, jekk mhux Kristu fina li kien jgħix il-kliem tal-Vanġelu “agħtu u jingħatalkom”[1]? Konna nħobbuh il-ġurnata kollha f’ħutna u issa kien Hu li kien qed iħobb lilna”[2].
Fabio Ciardi
[1] Lq 6,38.
[2] Scritti spirituali/4, Città Nuova, Ruma 19952, p. 204-205.