Din is-sentenza ta’ Ġesù hija silta minn djalogu twil mal-folla li rat is-sinjal tat-tkattir tal-ħobż u marret timxi warajh, forsi biss biex tirċievi mingħandu xi għajnuna oħra. Ġesù, li beda billi sema’ l-bżonn materjali tagħhom, bil-mod ilmod, beda jġib id-diskors fuq il-missjoni tiegħu: hu kien intbagħat mill-Missier
biex jagħti lill-bnedmin il-ħajja vera, il-ħajja ta’ dejjem, jiġifieri l-istess ħajja ta’ Alla, li hu Mħabba.
Huwa u miexi fit-toroq tal-Palestina, Ġesù resaq q
“TASSEW, TASSEW NGĦIDILKOM, MIN JEMMEN GĦANDU L-ĦAJJA TA’ DEJJEM” (ĠW 6, 47).
rib lejn kull min kien jiltaqa’ miegħu, ma qagħadx lura milli jwieġeb meta talbuh ikel, ilma, fejqan, maħfra; anzi, qasam magħhom kull ħtieġa u mela ‘l kulħadd bit-tama. Għalhekk issa seta’ jistedinhom jagħmlu pass ieħor ‘il quddiem, seta’ jistieden ‘il min kien qed jisimgħu jilqa’ l-ħajja li offra, jidħol f’rabta miegħU, ikollu fiduċja u jemmen fiH.
Chiara Lubich, fil-kumment li għamlet fuq dan il-kliem tal-Vanġelu, kitbet hekk: “Hawnhekk Ġesù qed iwieġeb għall-aqwa tamiet tal-bniedem. Il-bniedem ġie maħluq għall-ħajja; hu jfittixha b’ħiltu kollha. Iżda jagħmel żball kbir jekk ifittixha fil-krejaturi, fl-affarijiet maħluqin li, billi huma limitati u jgħaddu maż-żmien, ma jistgħux jagħtu tweġiba sħiħa għax-xewqa kbira u profonda tiegħu. …Ġesù biss jista’ jaqta’ l-għatx tal-bniedem. Hu biss jista’ jagħtina l-ħajja li ma tintemmx, għax Hu l-Ħajja”1.
Qabel xejn, il-fidi nisranija hija frott ta’ laqgħa personali ma’ Alla, ma’ Ġesù, li ma jixtieq xejn ħlief li aħna nieħdu sehem mill-istess ħajja tiegħu.
Il-fidi f’Ġesù tfisser li nimxu fuq l-eżempju tiegħu, billi ma ngħixux magħluqin fina nfusna, bil-biżgħat tagħna, bil-programmi limitati tagħna, imma billi nitfgħu l-attenzjoni tagħna fuq il-ħtiġiet tal-oħrajn: bżonnijiet konkreti fejn hemm il-faqar, il-mard, l-emarġinazzjoni, u fuq kollox il-bżonn li nisimgħu lil ħaddieħor, naqsmu kollox miegħu, nilqgħuh.
B’hekk, b’ħajjitna, inkunu nistgħu nwasslu lill-oħrajn l-istess imħabba li rċevejna bħala don ta’ Alla. U biex insaħħu l-mixja tagħna, Hu ħallielna d-don kbir tal-Ewkaristija, li biha Hu jagħtina lilu nnifsu biex b’hekk nagħtu l-ħajja lill-oħrajn.
Kemm-il darba, matul il-ġurnata, nagħtu l-fiduċja tagħna lin-nies ta’ madwarna: lill-għalliema ta’ wliedna, lis-sewwieq tat-taksi li jrid iwassalna fejn irridu mmorru, lit-tabib li jikkurana… Ma tistax tgħix bla ma jkollok fiduċja, u din tissaħħaħ billi nsiru nafu lill-oħrajn, bil-ħbiberija, bir-rabta tagħna magħhom li maż-żmien trabbi l-għeruq.
Mela kif se ngħixu din il-Kelma tal-ħajja ta’ dan ix-xahar? Fil-kumment tagħha, Chiara tistedinna nsaħħu l-għażla li għamilna li nimxu wara Ġesù: “ … It-triq biex naslu issa nafuha: … irridu ngħixu b’impenn partikulari
dak il-kliem tiegħu li jfakkarna fil-ħafna ċirkustanzi tal-ħajja. Per eżempju: meta niltaqgħu mal-proxxmu tagħna, ngħixu: “Ħobb lil għajrek bħalek innifsek” (ara Mt 22, 39). Meta nkunu għaddejjin minn xi tbatija, niftakru: “Min irid jimxi warajja… jerfa’ salibu” (ara Mt 16, 24), eċċ. Hekk Ġesù jidħol fina bil-verità tiegħu, bil-qawwa u l-imħabba tiegħu u kliemu jixgħel fi qlubna. Ħajjitna tkun tfisser
ngħixu dejjem aktar Miegħu, nagħmlu kollox flimkien Miegħu, u anki l-mewt fiżika tagħna, li qiegħda hemm tistenniena, ma tibqax aktar tbeżżagħna, għax ma’ Ġesù ġa bdiet fina l-ħajja vera, il-ħajja li ma tintemmx” .
Letizia Magri
1: C. Lubich, La vera vita, Città Nuova, 35, [1991], 14, pġ. 32.