Niżżel il-fuljett tal-Kelma tal-Ħajja bil-Malti
“Għax tara t-tibna f’għajn ħuk, u ma tarax it-travu li għandek f’għajnek int?” (Lq 6, 41).
Kif niżel minn fuq l-għolja, wara li għadda l-lejl jitlob, Ġesù għażel it-tnax-il appostlu. Imbagħad waqaf fil-wita u għamlilhom diskors twil li jibda bil-Beatitudnijiet.
Fil-Vanġelu ta’ Luqa, li hu differenti minn dak ta’ Mattew, insibu li l-beatitudnijiet huma erbgħa. Dawn jitkellmu dwar min hu fqir, min hu bil-ġuħ, imġarrab u dak imwarrab u ppersegwitat. Ma’ dawn insibu twissijiet lill-għonja, lill-imxebbgħin u lil dawk li jidħku1. Dan jurina l-imħabba kbira ta’ Alla għal dawk li huma fl-aħħar postijiet tas-soċjetà, u li Ġesù għamilha l-missjoni tiegħu meta fis-sinagoga ta’ Nażaret2 stqarr li hu kien mimli bl-Ispirtu tal Mulej u ried iwassal il-bxara t-tajba lill-fqajrin, iħabbar il-ħelsien lill-imjassrin u lill-maħqurin.
Fid-diskors tiegħu lid-dixxipli, Ġesù jkompli jħeġġiġhom biex iħobbu saħansitra lill-għedewwa3, għax hekk iġib ruħu magħna il-Missier tagħna tas-Sema: “Ħennu, bħalma hu ħanin Missierkom” (Lq 6, 36).
Dan il-kliem jippreparana wkoll għal dak li qalilhom aktar ʹil quddiem: “Tiġġudikawx, u ma tkunux iġġudikati; tikkundannawx, u ma tkunux ikkundannati; aħfru, u ssibu l-maħfra” (Lq 6, 37).
Imbagħad Ġesù jwiddibna b’tixbiha li tidher xi ftit esaġerata:
“Għax tara t-tibna f’għajn ħuk, u ma tarax it-travu li għandek f’għajnek int?”
Ġesù jaf tassew x’hemm f’qalbna. Kemm-il darba fil-ħajja tagħna ta’ kuljum ngħaddu minn esperjenza ta’ dieqa: nikkritikaw, anki b’mod aħrax, l-iżbalji jew nuqqasijiet ta’ ħutna bla ma nindunaw li qed nagħmlu xi ħaġa li Alla biss jista’ jagħmilha. Jekk irridu nneħħu t-“travu” minn għajnejna, jeħtieġ li nħallu tikber fina l-umiltà li biha nagħrfu li aħna midinbin u li neħtieġu l-maħfra t’Alla l-ħin kollu. L-ewwel ma trid tagħmel hu li bil-kuraġġ kollu tinduna bit- “travu” li hemm f’għajnek, ħalli tkun tista’ tikkonverti u tasal biex tifhem in-nuqqasijiet tiegħek u ta’ l-oħrajn bla ma tiġġudika u tkabbar l-affarijiet tal-oħrajn.
Madankollu, Ġesù mhux qed jgħidilna biex nagħlqu għajnejna u nħallu kollox għaddej. Hu jrid li dawk li jimxu warajh jgħinu ʹl xulxin biex jimxu ʹl quddiem fit-triq ta’ ħajja ġdida. Anki l-appostlu Pawlu jinsisti li rridu nagħtu każ u ngħinu lill-oħrajn: nikkoreġu lil dawk li ma jridux jobdu, inwiddbu lill-għażżenin, nagħmlu l-qalb lill-beżżiegħa, ngħinu lid-dgħajfa u nistabru b’kulħadd4. L-imħabba biss tagħtina l-ħila inkunu ta’ servizz b’dan il-mod.
“Għax tara t-tibna f’għajn ħuk, u ma tarax it-travu li għandek f’għajnek int?”
Issa kif se ngħixuha din il-Kelma tal-Ħajja? Barra minn dak li diġà semmejna, ikun tajjeb jekk nibdew minn dan iż-żmien tar- Randan stess nitolbu ʹl Ġesù jgħallimna naraw lill-oħrajn kif jarahom hu, kif jarahom Alla, għax hu jħares lejna b’ħarsa kollha mħabba. Imbagħad, biex inkunu ta’ għajnuna għal xulxin, nistgħu nibdew nagħmlu dak li kienu jagħmlu l-ewwel grupp ta’ tfajliet tal-Fokolari ta’ Trento.
F’laqgħa ma’ Musulmani ħbieb tal-Moviment, Chiara qalet hekk: “Fil-bidu ma kienx dejjem faċli li ngħixu l-imħabba b’mod profond. […] Anki fir-rabtiet ta’ bejnietna kien ikun hemm xi ftit għabra, u b’hekk l-għaqda kienet tixxellef. Per eżempju, dan kien jiġri meta konna nindunaw bid-difetti ta’ xulxin u nibdew niġġudikaw. B’hekk, l-imħabba ta’ bejnietna kienet tiddgħajjef.
Darba minnhom ġie f’moħħna li nagħmlu patt bejnietna biex inkunu nistgħu negħlbu din is-sitwazzjoni. Dan il-patt sejjaħnielu ‘patt tal-ħniena’. Iddeċidejna li kull filgħodu, nibdew naraw b’mod ġdid lil kull persuna li niltaqgħu magħha fid-dar, fl-iskola, fuq il-post tax-xogħol eċċ, li nibdew inħarsu lejha b’dik l-imħabba li tgħatti kollox u ma tiftakar xejn mid-difetti tagħha. […] Dan kien impenn tassew b’saħħtu, li ħadnieh flimkien, u għinna biex inkunu aħna l-ewwel li nħobbu u biex nimitaw lil Alla mimli ħniena, li jaħfer u jinsa”5.
Kitba ta’ Augusto Parody Reyes
u tal-grupp tal-Kelma tal-Ħajja
1: Cf. Lq 6, 20-26
2: Cf. Lq 4, 16-21
3: Cf. Lq 6, 27-35
4: Cf. 1 Tess 5, 14
5: C. Lubich, L’amore al prossimo, Conversazione con gli amici musulmani, Castel Gandolfo, 1° novembre 2002. Cf. C. Lubich, L’Amore reciproco, Città Nuova, Roma 2013, pp. 89-90.